Nederlands
Français
English


  Kachels uit Frankrijk homepage

 



Reiniging, onderhoud en herstel

Het reinigen

Het reinigen van het emaille van de kachels kunt u het beste doen met zachte groene zeep en lauw water. Het hangt er vanaf wat u er daarna nog op aantreft. Er kan hardnekkig vuil op zitten dat slechts te verwijderen valt met schoonmaakmiddel voor emaille. Vaak zit er een witte, vale kalklaag op de kachels, die moeizaam te verwijderen is (bijvoorbeeld met antikalkspul). Als de kachel weer gaat branden, verdwijnt deze laag op den duur.

Het onderhoud

Emaille niet met staalwol behandelen, maar met schoonmaakmiddel voor emaille. Gietijzeren of plaatstalen delen kunt u zwart of zilverkleurig maken met kachelpoets of glanzend maken met speciaal poetsmiddel daarvoor (bijvoorbeeld zebraline).

Het herstel

Helaas ontbreken er soms onderdelen aan kachels. Beroemde voorbeelden zijn de opvangbakjes. Niet desastreus, wel jammer. Kapotte stenen in het binnenwerk kun je repareren met vuurvaste specie of kachelkit, scheuren of gaatjes in ijzeren delen met ijzermastiek (als de scheuren of gaten niet te groot zijn). In de Franse kachels zitten veelal mica ruitjes. Dit is nog te verkrijgen in de goede gereedschappenzaak (voor mij is een goede gereedschappenzaak namelijk een gereedschappenzaak die mica verkoopt). Mica kun je met een gewone schaar op maat knippen. Meestal zit het mica vast met een ijzeren plaatje met twee bouten en moertjes. Wees ook altijd voorzichtig met het losdraaien van moertjes of andere (nog niet) draaiende delen bij een kachel. Beroemde voorbeelden zijn de deurtjes, de ijzeren plaatjes die het mica op z'n plaats houden en de knop om de zuurstoftoevoer te regelen. Geef ze wat druppeltjes olie, doe dat eventueel meerdere keren, wacht een tijdje, rook desnoods een sigaartje of neem een flink glas wijn, keer terug naar de plaats des onheils en probeer het voorzichtig nog een keer.

Slijtage

De slijtage van de haard is afhankelijk van de frequentie en mate van gebruik en het onderhoud. De volgende delen van de haard zijn onderhevig aan slijtage : het rooster, de onderkant, de zijkanten, de scharnieren en het deurtje.

Houtsoorten

Het brandhout van tegenwoordig is nog steeds de enige brandstof die in Frankrijk in grote hoeveelheden beschikbaar is. Over het algemeen produceert het weinig as. Bovendien levert de verbranding van hout geen slakken op.

Hout bestaat uit 50% koolstof, 42% zuurstof, 6% waterstof, 1% stikstof en 1% uit mineralen. De grote hoeveelheid aan 'interne' zuurstof verklaart dat hout om het te laten branden weinig zuurstof nodig heeft.

De warmteproducerende waarde van hout is afhankelijk van de samenstelling ervan, sommige houtsoorten zijn krachtiger dan andere. Haagbeuk, eikenhout en loofbomen staan aan kop. De tabel classificeert de houtsoorten in de Franse omgeving.

Factor 10 correspondeert met datgene dat aan warmte wordt geproduceerd per m³. De geproduceerde warmte hangt af van de vochtigheidsgraad van het hout.

Hoe droger het hout, hoe meer warmte er vrijkomt. De periode van drogen en de manier waarop het hout is bewaard bepalen de kwaliteit. Echt ideaal is hout dat 18 tot 24 maanden eerder is gekapt. De Fransen laten het hout zelfs liever drie dan twee jaar liggen. Net gekapt hout bestaat ongeveer voor 75% uit water. Als je dat gaat stoken kun je bijna net zo goed een natte dweil naar binnen gooien. Meestal is te nat (te jong) hout de oorzaak van het ontstaan van teer in de rook. Dit brengt de nodige problemen met zich mee.

In Frankrijk zie je vaak dat hout buiten ligt te drogen, soms onder een wrak afdakje, soms zelfs helemaal in de buitenlucht. Het zal inmiddels duidelijk zijn dat het niet gaat om het vocht dat op het hout valt via bijvoorbeeld de regen, maar om het interne vocht dat eruit moet trekken. Dat neemt niet weg dat je misschien toch beter een afdakje kunt maken.